Over mij

Over mij

En wie is Marloes Lahuis eigenlijk? Wat geeft de consulten een echt 'Marloestintje'? Naast het geven van behandelingen, kan ik goed luisteren. Ook doe ik mijn best om áchter je woorden te luisteren. Stel ik vragen. Leef ik me in in jouw belevingswereld. En bespreken we samen je emoties, je gedachten en je gedrag in relatie tot je klachten. Ik denk met je mee over waar verandering mogelijk is. En help jou ontdekken op welke manieren jouw lichaam weer meer in balans komt.

Wie is Marloes Lahuis?

Een zorgzaam en betrokken mens. Die vaak vrolijk is en soms in een dip kan zitten. En die vanuit de angst om fouten te maken heel nauwkeurig kan werken. Maar daardoor soms ook een tikkeltje onzeker is...

Ik hou van de natuur en streef ernaar te leven als een boom: goed geworteld in de aarde, een sterke krachtige stam en soepel meebewegende takken. Een mens die zich goed verbonden voelt met zichzelf en daardoor ook liefdevol kan meebewegen met anderen en de wereld.

Dat lukt natuurlijk niet altijd. Denk vooral niet dat ik als therapeut al 'klaar' ben met mijn ontwikkeling! Wél kan ik door mijn eigen ervaringen en wijsheid jou helpen om dichter bij je gevoel te komen; meer in je lijf te zitten en stappen te zetten die jou gelukkiger en gezonder maken.

Dát vind ik het mooiste aan mijn werk!

Psychosomatisch fysiotherapeut

"In 1999 grapte mijn vader eens: "Zeg Loes, is het niets voor jou om voetbalbenen te kneden?" Op dat moment keek hij naar een voetbalwedstrijd van Ajax, waar zijn neef werkte als fysiotherapeut. Wat begon als een grap, eindigde bij mijn aanmelding voor de opleiding Fysiotherapie in Groningen. De hoge eindcijfers op de HAVO en al mijn enthousiasme waren nét niet genoeg om me door de loting te krijgen. Dus volgde ik spoor b, het propedeusejaar van Maatschappelijk Werk en Dienstverlening in Leeuwarden.

Wat op dat moment voelde als een teleurstellende 2e keus, bleek later, toen ik wél was toegelaten tot de opleiding Fysiotherapie, een prachtige aanvulling. Want wij zijn niet alleen ons lichaam.

Dat werd me nog meer duidelijk toen ik de 3-jarige Masteropleiding Psychosomatische Fysiotherapie volgde in Utrecht. Ons denken en voelen speelt namelijk een zeer belangrijke rol als het gaat over 'lekker in je vel zitten'. Als er lichamelijke klachten zijn, voelt het voor mij vanzelfsprekend om te vragen of er heftige levensgebeurtenissen hebben plaatsgevonden. Of je je ergens zorgen over maakt. Of er veel ballen zijn hoog te houden en hoe goed jou dat nog lukt.

Alleen maar 'kneden van voetbalbenen'?.... eh, nee, daar zijn anderen veel beter in dan ik.

Een holistische kijk op gezondheid en herstel? Ja, dáár sta ik voor. Ik help mensen graag om hun klachten in verband te brengen met wat ze denken en voelen en hoe ze zich gedragen. En dat dit vaak gekoppeld is aan wat we meemaken in ons leven.

Niet dat ik ga vertellen hoe het bij jou zit, hoor! Alle wijsheid zit in jezelf en je weet precies wat je nodig hebt. Tijdens een behandeling stel ik gewoon vragen en ik luister. Soms zal ik iets opmerken of voorstellen. Mijn visie aan je voorleggen. Maar jíj bepaalt wat voor jou als waarheid voelt.

Een doel van het behandeltraject zal altijd zijn om jouw eigen inzicht te vergroten en je te laten inzien dat er meerdere manieren zijn om naar jouw klachten te kijken en ze te beïnvloeden. En ik 'wandel' graag een poosje met je mee!"

Draagconsulente

""Wiegje voor beneden, ledikantje voor boven, laat maar komen die baby!", dacht ik vlak voordat ik moeder werd. De praktijk pakte anders uit... Mijn kersverse en rustig slapende zoon ontpopte zich, zodra we hem in zijn wiegje legde, tot een rood aangelopen en schreeuwende baby! Hij wilde lichamelijk contact, altijd. En... gelijk had hij! Want zo heeft de natuur het bedoeld: ouder en kind dichtbij elkaar. Wat hebben we veel met hem omgelopen. En wat zijn er veel uren doorgebracht op de bank met een slapende baby op schoot. Helaas wist ik te weinig van draagdoeken. Na een paar mislukte pogingen gooide ik de handdoek (of in dit geval: de draagdoek) al in de ring. Was er toen maar iemand in mijn omgeving die mij had kunnen helpen hierbij...

Bij mijn tweede zoon verliep het slaappatroon hetzelfde (lees: veel contact willen houden) en ging het dragen in de doek iets beter. Maar prettig leek hij het niet te vinden. Hij protesteerde vooral bij het spreiden van de beentjes. Op dat moment wist ik nog niet dat dit normaal was bij veel baby's. Opnieuw liet ik de draagdoek links liggen. Na een maand of 3 à 4 besloot ik de Tula babydrager uit te proberen. En warempel: het ging goed! En maar slapen, lekker tegen onze borst. Hij vond het heerlijk! En tijdens zo'n slaapje konden we ook lekker naar buiten, zodat onze oudste zoon (toen 3 jaar) kon spelen en wij toezicht konden houden.

Toen onze tweede zoon 3,5 jaar was, droeg ik hem nog steeds af en toe. Natuurlijk kon hij prima lopen en rennen. Maar als het even wat teveel was tijdens vakanties of evenementen, droeg ik hem weer fijn op mijn rug. Als ik bedenk hoeveel plezier wij van het dragen hebben gehad, dan gun ik dat elke baby en ouder! Daarom ben ik de cursus Draagadvies voor Zorgprofessionals gaan doen bij Zorgdragen Opleidingen. Tijdens deze cursus begon ik onder andere te begrijpen dat ik de doek bij mijn zonen véél strakker had moeten knopen om hen een veilig gevoel te geven. En dat het spreiden van de beentjes helemaal niet nodig is bij pasgeborenen.

Ik vind het ontzettend leuk en waardevol om ouders goed te leren omgaan met een draagdoek of -drager. Zodat jij je zeker voelt over jouw knooptechniek en je baby zich geliefd en geborgen voelt. "

Liefs, Marloes

CONTACT